Falen en opstaan (over de derde helft van het kankeroverlevingsproces) Stel nou, dat de kanker achter me ligt, dat het voorbij is. Zodat ik nu, voorzichtig of juist niet, kan aanvangen met de rest van mijn leven? Het voelt alsof ik in de deuropening sta, dat ik nog maar één stap verwijderd ben van de […]
‘En de baby?’ Ik vroeg het, tegen beter weten in. Ze gaf geen antwoord. ‘Ik kom naar je toe, is dat oké?’ ‘Graag,’ zei ze. We namen afscheid. Voordat ik nu mijn Macbook in zou pakken, naar huis zou fietsen om in de auto te stappen en naar het zuiden zou rijden, bleef ik even […]
Zwijgend kijken we naar een panda die knaagt op een bamboestok. Alsof zijn leven ervan afhangt propt hij de groene stengels in zijn bek. Jules ligt stil op de witte lakens, omringt door apparaten die levens kunnen redden. Alle lampjes en schermpjes zijn uit. Dat maakt dat er een soort vreemde geruststelling vanuit gaat. Alsof […]
Rijk fietst voor me uit, het miezert een beetje en de bomen beginnen al aardig van kleur te veranderen, het is nu echt herfst. Normaal gesproken mijn lievelings-hardloopseizoen want niets zo lekker als rennen door de storm en de regen. De magie van stampend door de plassen gaan, het gevoel van regen, natte haren en […]
‘Mag ik even op jouw fiets?’ vraagt Rijk aan onze buurjongen. Het is zondag en we hebben de middag doorgebracht in het Vroesenpark, samen met buren die met ons in de mooiste straat van Blijdorp wonen. Terwijl de kinderen spelen, kletsen we wat en genieten van het park, de spelende kinderen en de beginnende herfst. […]
‘Maar, ik wil nog zoveel.’ Een mix van dromen als in turen in de verte, ongemak en haast. De onbewuste overtuiging om recht te hebben op tijd, je eigen tijd en de frustratie dat dit een misverstand is. Het besef dat jouw tijd zomaar ineens op kan zijn, zonder aankondiging, zonder joker en zonder dat […]
Het is zondag en een nog-net-zomer-dag als ik in de trein stap op weg naar Arnhem. Vandaag zullen we met een aantal van Jikkes familieleden en vrienden een wandeling maken. Een bijzondere tocht, want onderweg strooien we as van haar én haar beide ouders uit. Hun as en dat van Jikke zit in (ieder een […]
Het goede nieuws van vorige week sloeg in als een bom. Inclusief bijbehorende ravage, mijn oren piepten er letterlijk van. En even, heel even genoot ik van het gevoel van opluchting dat in golven door een klein scheurtje mijn lijf leek binnen te stromen. We dronken bubbels met de jongetjes in de tuin, ik zag […]
In de wachtkamer is het onverwacht druk. Door Corona vinden veel afspraken nu online plaats. Ook dit gesprek zou eigenlijk via het web gaan, maar dat wilde ik niet. Het lijkt me heel onprettig als de verbinding slecht is en je de boodschap ‘de kanker is terug’ net mist. Of het goede nieuws. Blijkbaar ben […]
Niemand die het weet nu. Niemand die kankercellen gezien heeft nog, alleen nog maar vermoedens. Het is een beetje als over tijd zijn maar nog geen zwangerschapstest hebben gedaan. Alleen gaat het nu niet om een roze, maar om een donderwolk: kanker. Een paar mensen dichtbij weten van ‘de situatie’. De situatie is dat op […]
